Avontuur
Avontuur wilde we en dat hebben we gekregen. Gisteren wilde we vanuit Chilliwack Lake naar Hope fietsen. Hiervoor moesten we een bergpas over van +/- 1400 meter hoogte. Om kwart over negen zitten we op de fiets de eerste 6 kilometer gaan vlot, dit gaat op en neer langs het meer.Hierna begint de echte klim en man wat het het een klim. Het gemiddeld stijgingspercentage was ruim 10%, met stukken van ruim 20. Deze laatste stukken waren niet meer te fietsen, hier moesten we de fiets tegen de berg opduwen, vaak met twee man. Als we naar 4 uren ploeteren en zweten eindelijk op de 1200 meter zitten, blijkt de track een single road te zijn. Dit is voor ons niet te doen, er ligt nog sneeuw op en de takken groeien er ook nog over. We hebben het even helemaal gehad en zien het even niet meer zitten. Na wat gevloek en getier, kijken we wat de opties zijn om toch in Hope te komen. Het beste blijkt te zijn om om te keren en weer terug te fietsen naar Chilliwack, hier hebben we de dag er voor nog gestaan. Binnen een half uur staan we weer beneden en kunnen we de tocht langs het meer weer fietsen. Gelukkig is het naar Chilliwack allemaal naar beneden zodawe toch nog op tijd op de camping zijn.
We proberen of we weer bij de mensen van de zeilvereniging kunnen staan, deze hebben we op vrijdagavond ontmoet toen we ook op de zelfde camping stonden. Maar helaas ze gaan allemaal weg. Toen we hier op vrijdagavond aankwamen konden we de receptie niet vinden , toen we hebben we hun gevraagd of zij wisten waar die was. We konden toen wel bij hun gaan staan en als de camping er naar zou vragen dan kwamen voor het zeilen. Als we op zaterdag weg willen raken we nog even met hun aan de praat en krijgen we nog een kop koffie aangeboden. Welke we lekker opdrinken.
Op donderdag gaan we voor het eerst fietsen in Canada maar op woensdag lopen we eerst nog een rondje door Stanly Park, hier bekijken we nog even de totempalen. Als we de fietsen uit het hotel rijden begint voor het avontuur echt, de weg Vancouver uit, is goed te doen. De meeste automobilisten houden rekening met fietsers. We dachten dat het eerste stuk redelijk valk zou zijn maar als we in een park komen, gaat het meteen flink om hoog met percentage van meer dan 20%. Op sommige stukken moet we lopen en de fiets tegen de berg opduwen. Als we uit eindelijk boven zijn, ben ik helemaal kapot. We rusten even uit zodat ik weer op adem kan komen. Na een ijsje kijken waar we kunnen kamperen, dit blijkt op hemelsbreed 25 km te zijn. In de praktijk blijkt het echter 40 km te zijn. Het is al laat voor we op de camping zijn, deze blijkt dan ook nog eens vol te zijn. We hebben echter geen puf meer om een andere camping op te zoeken. We vragen een van de gasten of we ook bij hem mogen staan en dat MAG! We zijn er erg gelukkig mee en we krijgen van hem ook nog een paar biertjes, en na z’n tocht smaken die goed.
We moeten nog even onze ritme zien te vinden van opstaan en vertrekken. Vorig jaar bleek dat voor ons het beste was dat we rond half 8 opstaan en dan rustig alles inpakken en ontbijten. In de praktijk blijkt dat we altijd rond 9 uur op de fiets zitten, zo ook op vrijdag. De eerste 50 km gaan lekker, onderweg maken we een kop koffie. Als we in Abbertsford zijn, gaan we even een broodje eten en daarna doen we boodschappen bij de supermarkt. Hierna gaat het even fout, om weer op de route te komen moeten even flink klimmen. Als we er eenmaal weer op zitten blijkt dat de route is afgesloten. Dit kunne we niet hebben, we zitten er even helemaal doorheen. Als we even hebben uitgerust, vinden we een andere route , deze brengt ons ook weer op de great trail. Dan gaan. De kilometers weer hard en komen we uit op de camping in Chilliwack.
De volgende dag gaan we richting Chilliwack Lake, hiervoor moeten vanaf de camping gelijk een pittige klim maken, ook de afdaling is pittig . We moeten flink in de remmen knijpen, overal liggen losse stenen. De omgeving maakt heel veel goed want die is prachtig. We missen een afslag naar de trail, zodat we genoodzaakt zijn om op de weg te blijven, tijdens de eerste klim hadden we onderweg al borden gezien dat er en of andere tocht zou zijn. Het blijk dat deze tocht precies over de track gaat waar wij ook over zouden moeten. En aangezien dat dit een single track is waar wij dan met onze vol bepakte fietsen in tegen gestelde richting fietsen, besluiten we maar om het hele stuk over de weg te fietsen. Onderweg komen nog een verzorgingspost tegen, hier maken we dankbaar gebruik van om onze bidons bij te vullen met water.
Vandaag moet ik eerst langs de winkel om een nieuw luchtbed te kopen, mijn oude heeft het vannacht begeven. Naar wat wat zoeken vinden we er een die voldoet. We doen het vandaag verder rustig aan, we hebben de wind in de rug en van Chilliwack naar Hope is het vlak. Na wat boodschappen in Hope, vinden we een mooie camping waar we 2 dagen zullen staan om even uit te rusten.
Alle afstanden zijn hier te vinden, deze zal ge-update worden zodra mijn telefoon verbinding heeft met internet.
De route van de afgelopen dagen:
Dat ziet er uit als een zwaar begin van een mooi avontuur.
Ik hoop niet dat de laatste loodjes het zwaarst wegen.
veel plezier nog en ik blijf het volgen
We volgen je dagelijks met interesse Remko… Pittig reisje …pffff
Wat een onderneming ,veel geluk en maak er een feestje van .Doseren ,niet met je krachten smijten .Het is een heel end .prachtig landschap
Wat een belevenis,ik kan me voorstellen dat jullie zijn terug gegaan dit was zo niet te doen. Nu maar even uitrusten. Wel een hele mooie omgeving.